procesie karnym
Encyklopedia PWN
Terezjana, Constitutio criminalis Theresiana,
austr. kodeks karny wydany przez Marię Teresę 1768;
tortury
metoda wymuszania zeznań i przyznania się podejrzanego do winy w procesie karnym, polegająca na zadawaniu mu cierpień fiz.(np. przypalanie ogniem);
[łac.],
wiktymologia
multidyscyplinarna dziedzina nauki, której zadaniem jest całościowa analiza zjawisk dysfunkcjonalnych i zapobieganie nieprawidłowym procesom i zjawiskom, których wynikiem są różnorodne formy pokrzywdzenia;
[łac. victima ‘ofiara’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
prawo w procesie sądowym (cywilnym i karnym) i postępowaniu adm. oznacza wstrzymanie normalnego biegu postępowania na skutek zajścia zdarzeń o charakterze przejściowym, które uniemożliwiają dalszy prawidłowy bieg postępowania;
zwykły środek odwoławczy od postanowień i zarządzeń wydawanych w postępowaniu sądowym (cywilnym, adm. i karnym);